On Fotoğraf, Sekiz Saat

Sabah erkenden kalkıp göl kıyısında, ağaçların arasında saklanabilmek için çadırımı kurarken bugünün hayatımın en unutulmaz günlerinden biri olacağını hiç tahmin etmiyordum.

Evet, fotoğrafçılık sabır gerektiren bir işti, bunu başlamadan önce de biliyordum ama ne bu kadar sabredebileceğimi ne de çekebileceğim kısıtlı sayıda fotoğraflar için bekleyerek geçirdiğim bu kadar saatin değip değmeyeceğini bilmiyordum. Değiyormuş.

Bugün gün doğumunda kurduğum çadırımdan belki beş belki altı saat

sadece dışarıyı izledim, bir ses duymayı, bir hareket görmeyi bekledim. Bu bekleyişin anlamsız olmasını istemiyordum. Beni tatmin edecek bir fotoğraf çekmeden geri dönmeyi reddettim ama artık inadım için bile çok fazla olmuştu bu bekleyiş. İki saat daha dedim kendi kendime. “İki saat sonra hala hiçbir şey yoksa geri döneceğim.”

Gölün üstünde, çalılıkların arasında, yakınımdaki ağaçlarda bir hareket bekledim, bekledim, bekledim ve sonunda yakaladım.

Yalıçapkını kuşu diye bir kuş türü var. Göz alıcı mavi ve turuncu renkleriyle bilinen, küçücük, utangaç bir kuş. Çok kez görmüş olsam da hep uzaktan hızlıca, kaçarcasına uçarken gördüğüm, hiç yakından görmediğim bir kuş türü.

İşte şimdi, hayatımda hiç yakından göremediğim, yalıçapkını kuşu neredeyse dört metre yakınımda uçuyordu. Güzel olduklarını biliyordum ama yine de şaşırmıştım. Bu kadar küçük bir kuş nasıl bu kadar, tüm etrafını canlandıracak şekilde, renk ve güzellik saçıyor olabilirdi? Nasıl bir kuş mavinin ve turuncunun bunca tonunu o küçücük bedeninde bu kadar mükemmel bir şekilde taşıyabilirdi?

İnanamıyordum. Saatlerce beklemiştim ve gerçekten de onca saate değmişti. Bu bekleyişin sonunda neden fotoğrafçılığa başladığımı hatırlamış, asla unutmayacağım, unutamayacağım bir hatıra edinmiş ve bu hatırayı ölümsüzleştirmiştim. Tabii bir de bu küçücük kuşun koskoca güzelliğine şahit olmuştum. Uçuşunda mavi ve turuncunun dansını, durduğunda gözlerindeki konsantrasyonu görebilmiştim. İşte bugün, bu çektiğim belki on fotoğraf, sekiz saat bekleyişime değmişti.

Yasmin K.